19.05.2021 STICKERCULTUUR

Dit is een ode aan de stickerculuur, geschreven door Wytse Dijkstra.

Ik ben dol op stickers. Hoe meer, hoe beter. Op lantaarnpalen, aan de achterkant van verkeersborden, onder stoplichten - juist onder stoplichten - op fietsen, op volgeplakte wc’s in kelders van stinkende clubs.

Wanneer ik in een andere stad fiets en moet wachten voor het stoplicht, kan ik aan de stickers eronder zien hoe rijk de popcultuur in die stad is. Zit de paal vol met stickers van feesten, quotes, uitlokkingen en artiesten? Reken maar dat je een hoop kunt meemaken in die stad.

Iedere sticker vertelt z’n eigen, kleine, korte verhaaltje. Van dat feestje wat een paar jaar geleden het leukste feestje van de stad was (ja Nokturne natuurlijk) tot een quote waar ik nog nooit van gehoord heb, tot aan de “fckpvv” stickers, of die tempeltjes van dat ene partijtje. Het zijn allemaal kleine bommetjes van activisme van een paar vierkante centimeter. Op welke manier dan ook.

Ik schrijf dit stukje omdat ik hoop dat we in Leeuwarden meer stickers tegen gaan komen. Ik mis de vieze wc’s vol stickers a la CBGB’s. Ik mis het lopen door de stad en om de zoveel meter herinnerd worden aan die mooie momenten en bewegingen van eerder.

En daarom ook: gemeente. Lieve gemeente. Kunnen we afspreken dat jullie wat vaker een oogje dichtknijpen wanneer je een sticker tegenkomt in de stad? Denk aan die clubkids die er een momentje van geluk aan ervaren. Laat ze zitten.

En ook aan de rest: plak je stickers. Kleur je stad.